Omdat het vandaag (22 maart) dag van het kraantjeswater is zou ik jullie graag daar en en ander over vertellen.
Veel lees plezier
Annick
Wat verstaat men onder drinkbaar water
Welke soorten hebben we zoal.
Leidingwater
Leidingwater is drinkwater dat door de drinkwaterbedrijven via een net van leidingen aan
de verbruikers geleverd wordt. Het wordt bereid uit grondwater of uit oppervlaktewater,dat voor distributie een behandeling ondergaat in een zuiveringsstation. De samenstelling van het leidingwater is afhankelijk van de herkomst van het water. Eventuele schommelingen in de samenstelling voldoen steeds aan de wettelijke normen.
Leidingwater is meestal arm aan natrium (max. 150 mg/l) en hard water is rijk aan calcium
(max. 270 mg/l). In het leidingwater kunnen er schadelijke stoffen aanwezig zijn en daarom worden de waterleidingen ontsmet met chloor zodat bacteriële besmettingen kunnen voorkomen worden. Deze hoeveelheden chloor die eraan toegevoegd worden, zijn miniem en niet schadelijk voor de gezondheid. Daarnaast kan er in oppervlaktewater en soms ook in grondwater nitraat aanwezig zijn. Deze hoeveelheden zijn de jongste twintig jaar geleidelijk gestegen door overbemesting in de landbouw en door lozing van huishoudelijke en industriële afvalwaters. De drinkwaterbedrijven waken er nauwgezet over dat de norm van 50 mg/l, vastgelegd door de Wereld Gezondheidsorganisatie, niet overschreden wordt.
Natuurlijk mineraalwater
Het natuurlijk mineraalwater is afkomstig van een bron en wordt gebotteld op de plaats
waar het wordt gewonnen en mag geen enkele behandeling of bewerking ondergaan.
Voor natuurlijk mineraalwater zijn de eisen het strengst: het gaat om zuiver water uit een
ondergronds reservoir, met een constante mineralensamenstelling, kwaliteit en smaak. Voor
mineraalwater schrijft de wet geen normen voor wat de gehaltes aan minerale zouten
betreft. Het label “mineraalwater” komt echter niet zomaar uit de lucht vallen: het wordt pas
toegekend als de parameters stabiel blijven en gedurende twee jaar gecontroleerd worden.
Voorbeelden van natuurlijke mineraalwaters zijn Ordal, Chaudfontaine, Spa, Vittel,
Evian, enz.
Er bestaan ook bijzondere mineraalwaters
• Calciumhoudende waters (Ca-gehalte boven de 150 mg/l). Het calcium in water
wordt even goed opgenomen als dat uit melk. Voorbeelden zijn o.a. Danone Activ,
Contrex, Badoit, Vittel.
• Sulfaathoudende waters (SO4-gehalte boven de 200 mg/l) zijn waters met de minst
toxische bestanddelen. Sulfaten bevorderen de diurese maar in hoge dosissen (vanaf
400 mg/l bij gevoelige personen) hebben ze een laxerend effect en daardoor
kunnen ze leiden tot dehydratatie en irritatie van het darmkanaal. Een voorbeeld is
o.a. Vittel.
• Magnesiumhoudende waters (Mg-gehalte boven de 50 mg/l) zijn ideaal tegen spierkrampen. Voorbeelden zijn o.a. Contrex en Badoit
• Bicarbonaathoudende waters (HCO3-gehalte boven de 600 mg/l) zijn ideaal voor
de spijsvertering en de spierrecuperatie na een inspanning. Een voorbeeld is o.a.
Badoit.
• Mineraalwaters met het label “geschikt voor een zoutarm dieet” (Na-gehalte
onder de 20 mg/l) zijn ideaal bij een zoutarme voeding en tegen hypertensie.
Voorbeeld zijn o.a. Spa, Vittel en Evian.
Bronwater
Is eveneens afkomstig van een bron die wordt bevoorraad door oppervlakkige waterlagen en ze mogen per tankauto worden vervoerd en later worden gebotteld.
Bronwater heeft als kenmerk een natuurlijke samenstelling en een natuurlijke zuiverheid.
Verder mogen bronwaters geen claims voeren zoals 'geschikt voor een zoutarm dieet'.
Evenals mineraalwater mag bronwater pas op de markt worden gebracht nadat de bron is erkend door de overheid. Er worden eveneens wettelijke maxima vastgelegd zoals voorbeeld een max. van 50 mg/l nitraat en magnesium in een fles van 1l bronwater.
Voorbeelden van bronwaters zijn Pierval, Cristaline, Saint- Léger, Antrim Hills, enz.
Soda- of spuitwater
Sodawater is al dan niet behandeld (leiding)water, waaraan koolzuurgas en eventueel
mineralen (natriumcarbonaat) zijn toegevoegd.
Tafelwater
Tafelwater is al dan niet behandeld (leiding)water waaraan eventueel koolzuurgas en/of
mineralen zijn toegevoegd. Er bestaat geen wettelijke definitie voor deze categorie.
Gearomatiseerd water
Omdat gesuikerde dranken steeds meer gedronken worden, zijn de meeste
mineraalwaterproducenten al 5 jaar bezig met een tegenoffensief.Aangezien 7 op de 10 Belgen slechts 1 liter water per dag drinken, terwijl dat het 1,5 liter moet zijn, trachten de producenten hun water op te waarderen door er allerlei frisse fruitsmaken aan toe te voegen. Onder de benaming ‘drank op basis van bron- of mineraalwater’ ontsnappen deze dranken aan de wetgeving. Ze kunnen dus met andere woorden aroma’s, kleurstoffen, bewaarmiddelen, suikers, zoetstoffen enz. bevatten.
Een recent onderzoek 4 waarschuwde dat gearomatiseerd water - plat of bruisend - geen alternatief is voor mineraalwater. Gearomatiseerd water lijkt op water, maar het smaakt zoeter en fruitiger doordat ze verrijkt zijn met suikers en aroma’s. De additieven die zich in deze dranken bevinden zijn namelijk benzoaten en sorbaten. Dit zijn bewaarmiddelen die toegelaten zijn maar in grote hoeveelheden allergieën of reacties
Sportdranken
alcoholvrije dranken die meestal tijdens of na het sporten worden gebruikt. Je kunt sportdranken in twee categorieĎn indelen namelijk dorstlessers en energiedranken, het verschil zit hem uitsluitend in het koolhydraatgehalte.
De belangrijkste functie van een dorstlesser is de snelle opname door het lichaam en het weer aanvullen van verloren lichaamsvocht en mineralen. Voorbeelden van dorstlessers zijn o.a. water, Aquana, Aquarius, Extran dorstlesser.
Energiedranken geven vooral energie in de vorm van koolhydraten (leveren een 60 tot 80 g koolhydraten per liter). Door deze hoge concentratie opgeloste deeltjes (koolhydraten) blijft de vloeistof langer in de maag en worden de koolhydraten minder snel opgenomen. Tijdens het sporten is dit nadelig als je de drank drinkt met de bedoeling om je vochtbalans te herstellen. Wel kunnen de koolhydraten in de dranken helpen bij het aanvullen van de energievoorraad tijdens en na het sporten. Voorbeelden van sportdranken zijn AA-high energy drink, Extran energy en Extran lemon ice/orange. Wanneer je niet meer dan een uur traint, heeft gewoon water je evenveel te bieden als een sportdrankje. Daarnaast maken sportdranken je tanden onveilig, vooral omdat ze zo zuur zijn waardoor er tanderosie kan optreden. Op het etiket staat vermeld om welke soort sportdrank het gaat. Sportdranken worden voornamelijk in vloeibare vorm verkocht, maar er bestaan ook sportdranken in poedervorm
en in siroopvorm.
Pepdranken
Worden ook wel smartdrinks of energydrinks genoemd. Deze energiedranken zijn heel rijk aan suiker en cafeēne. Pepdranken hebben vaak een wat hoger cafeēnegehalte (150 tot 350 mg/l). Normaal mag het cafeēnegehalte van frisdranken niet hoger zijn dan 150 mg per liter. Indien deze hoeveelheid hoger is, moet het etiket van pepdranken de volgende tekst vermelden: ‘bevat 150 - 350 mg/l cafeēne; komt overeen met 2-4 tassen koffie.’ Daarnaast worden soms extra vitamines toegevoegd en/of exotische planten- en vruchtenextracten, zoals taurine en guarana. Aangeraden is niet meer dan 300 mg cafeēne per dag te gebruiken.
Voorbeelden van pepdranken zijn o.a. Red Bull (sugarfree), Black Booster, Golden Power en Power Booster.
Alcohol
is net als frisdrank niet essentieel in een gezonde voeding. Het levert enkel energie zonder hierbij de nodige voedingsstoffen zoals vitaminen en mineralen aan te brengen.
Alcohol wordt in ons lichaam beschouwd als een giftige stof. Wanneer je alcohol drinkt, komt dit terecht in je bloedbaan en zo ook in je hersenen. Bovendien is alcohol gebruiken op jonge leeftijd zeer gevaarlijk. Je hersenen en zenuwstelsel moeten zich immers nog verder ontwikkelen. Op die manier kan alcohol blijvende schade aan je zenuwen en hersenen toebrengen. Alcoholische dranken werken daarnaast ook vochtafdrijvend. Hierdoor gaat de temperatuur in je hersenen stijgen en wordt het signaal ‘dorst’ afgegeven. Je krijgt dus nog meer dorst dan na je eerste biertje. Zeker wanneer dat dorstsignaal aangegrepen wordt om nog meer alcohol toe te voeren en dan raak je in een vicieuze cirkel: er wordt meer water afgevoerd dan opgenomen. Het resultaat hiervan is uitdroging en dus ook een tekort aan vocht in je hersenen.
Koffie en thee
Dagelijkse koffieconsumptie moet beperkt worden tot 2 à 3 tassen per dag en kan ter vervanging van water gedronken worden omdat het eveneens een energiearme drank is. koffie is er cafeïne aanwezig, dit is een purine-achtige stof met een stimulerende werking op het zenuwstelsel waardoor o.a. de slaap wordt verdreven. Een teveel aan cafeïne kan leiden tot nervositeit, hartkloppingen en een verhoogde maagsap- en galafscheiding. Door veel koffie te drinken, krijg je ook een aanslag op de tanden.
Een normaal gebruik van cafeïne levert geen probleem voor onze gezondheid op.
Thee is de naam van zowel de blaadjes en jonge stengeldelen van de theestruik, als van de drank die hiervan wordt bereid.De oppeppende werking van thee wordt veroorzaakt door theïne (~ cafeïne). Zwarte thee bevat per 100 g meer cafeïne dan 100 g gebrande koffie. Maar omdat de dosering per liter water verschilt, is de werking van een tas thee minder dan een tas koffie. Een kopje thee bevat gemiddeld 30 milligram cafeïne, ongeveer de helft van een tas filterkoffie.
Men raadt dus aan koffie te vervangen door thee omwille van het lager cafeïnegehalte dat
in thee aanwezig is.
Frisdranken en light versies
Frisdranken opzicht zijn een bron van suikers en dienen met mate gebruikt te worden.
In light frisdranken is suiker vervangen door kunstmatige zoetstoffen weinig of geen calorieën aanbrengen.
Dit is echter geen reden om 'light' voortaan als favoriete dorstlesser te
noteren. Kunstmatige zoetstoffen zijn immers niet onschuldig. Voor deze zoetstoffen gelden maximale hoeveelheden die dagelijks geconsumeerd mogen worden afhankelijk van de leeftijd en het lichaamsgewicht. Kinderen drinken beter niet meer dan 2 glazen light frisdranken per dag, voor volwassenen geldt een maximum van 5 glazen of 1,3 liter per dag. Er zijn aanwijzingen dat mensen, na het gebruik van light frisdranken met kunstmatige zoetstoffen onbewust meer gaan eten, ter compensatie van de suikervrije calorieën. De kunstmatige zoetstoffen geven onze hersenen namelijk een verwarrend signaal. Er is voedsel (energie) onderweg naar de maag, maar kunstmatige zoetstoffen bevatten helemaal geen calorieën en de beloofde energie komt nooit aan. Onze hersenen blijven dan ook hongersignalen afgeven tot er wel echt voedsel is gearriveerd.
